Een telefoon voor tieners: go of no go?

Mijn jongens zijn nu ook bijna officieel tieners. Hoewel, soms is er wat verwarring over dit woord. Oorspronkelijk was een tiener namelijk een kind tussen de dertien tot negentien jaar oud. Maar tegenwoordig gebruiken we tiener bij een kind in de leeftijd van tien tot veertien jaar. Zo staat het tegenwoordig ook in het woordenboek. Mijn jongens zijn dus bijna tieners. En alle tieners hebben een telefoon, vinden mijn bijna-tieners.

Nu denk ik dat dat met de oude term ook wel een heel eind klopte. Kinderen van veertien hebben inderdaad vrijwel allemaal een smartphone. Ze zitten dan al een ruime periode op de middelbare school en ik denk dat een mobiele telefoon dan ook nog amper weg te denken is. Behalve voor sociaal gebied, zeker ook voor praktisch gebied.

Een telefoon voor een tiener

Maar een tiener van tien jaar, dat is toch weer een ander verhaal voor sommige ouders. Maar, voor mij niet. Ik vind het namelijk geen probleem dat mijn bijna-tieners op dit moment beide een eigen telefoon hebben. Geen nieuwe trouwens hoor, ze hebben beide een oude smartphone van mij die ik nog had liggen.

Telefoon of tablet

Waarom ik het geen probleem vind dat mijn kinderen al een mobiele telefoon hebben? Nou, dat is met name omdat ik twee punten belangrijk vind. Ten eerste zit er wat mij betreft geen verschil tussen een smartphone of een tablet, zolang je in de smartphone geen simkaart met beltegoed of een abonnement zet. Met beide kun je spelletjes spelen en met beide kun je niet bellen.
Maar: mijn kinderen hebben een smartphone mét beltegoed. Dat heb ik bewust gedaan omdat ze nu ook op een leeftijd zijn dat ze wel eens alleen thuis zijn. En ik vind het idee dat ze mij dan niet kunnen bereiken indien er nood is, totaal niet fijn.
Daarnaast hebben ze op hun smartphone ook gewoon WhatsApp met maar liefst 6 contacten: Papa, mama en de opa’s en oma’s. Er zijn een aantal vriendjes die ook een telefoon met telefoonnummer hebben, maar dat mag van mij niet: er wordt niet met vriendjes geappt, want daar vind ik een kind van tien dus nog wel te jong voor.

Jong geleerd is oud gedaan

Ten tweede mogen de jongens van mij op dit moment dus al wel een smartphone, met name omdat ik geloof dat dit op jonge leeftijd leren en afspraken over maken, alleen maar profijt heeft voor wanneer ze ouder worden. Als ze op hun dertiende voor de eerste keer toegang krijgen tot de grote smartphone wereld, komt er zó veel op ze af en zou ik in een keer met tig regels aankomen. Juist door ze op jongere leeftijd stap voor stap mee te nemen in deze wereld, met afspraken per stap, is het voor hun heel normaal. Zo hebben wij bijvoorbeeld de afspraak dat de smartphone altijd beneden ligt tijdens het slapen. Ze vinden dit dus heel normaal nu en het mooie is dat dat over twee jaar niet anders zal zijn.

Blijf betrokken

Uiteraard is het vooral belangrijk om te doen waar jij je als ouder goed bij voelt. Wat voor mij goed voelt, kan voor een ander totaal niet goed voelen. Ook prima! Het belangrijkste is ook om er vooral over in gesprek te blijven met je kind en te zorgen dat je zelf ook een beetje wegwijs bent in de wereld van de mobiele telefoons. Met een oude Nokia 3310 hoef je natuurlijk niet meer aan te komen bij je kind. Een iPhone refurbished zal een stuk beter in de smaak vallen kan ik je vertellen. Maar ook belangrijk om op de hoogte te zijn van de mogelijkheden van zo’n smartphone, en met name de socialemedia-apps. Door betrokken te blijven houd je ook gemakkelijker het gesprek hierover gaande en hopelijk geven de afspraken die je over de smartphone maakt op deze manier voor beide kanten een goed gevoel.

---

---

---

••Op Evenonderons.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••

 

---

---